امروزه میانگین عمر در بسیاری از کشورها در حال افزایش است، بنابراین پژوهشگران هم بیش از پیش به تحقیقات دوران سالمندی می پردازند.
تا همین اواخر، پژوهش در زمینه سالمندی به طور عمده به بیماریهایی مانند:
دیابت، بیماریهای قلبی، زوال عقل، آرتروز، بیماری های پروستات، و مانند اینها محدود میشد، اما اخیرا محققان دامنه بررسیهای خود را گسترش داده و به مسایل دیگری هم پرداختهاند. مساله فعالیت جنسی در دوران سالمندی یکی از همین موارد است.
فعالیت جنسی در هر سنی بخشی غریزی و خودکار از رفتار انسانی است، اما فیزیولوژی این رفتار بسیار پیچیده است.
برای بسیاری از افراد با افزایش سن تمایل به فعالیت جنسی تغییر میکند. این روند معمولا تدریجی و نتیجه گریزناپذیر فرآیندی است که در میانسالی آغاز میشود. در حالی که اغلب افراد سالمند، علاقهشان را به امور جنسی حفظ میکنند، دیگر آن اشتغال فکر دوره جوانی را به این مسئله ندارند.
بر اساس مطالعات انجمن سالمندان امریکا، هرچه سالمندان از نظر جنسی فعال تر باشند، شادی و احساس رضایت از زندگی و ازدواج در آنها بیشتر است.
این تحقیق به منظور برداشتن موانع موجود در پیش روی سالمندان برای داشتن فعالیت های جنسی سالم انجام شده و بر ارتباط بین رابطه جنسی و احساس خوشبختی تاکید دارد. همچنین به انجام مداخلات درمانی ویژه برای بهبود فعالیت های جنسی این گروه از جامعه کمک می کند.
بر اساس این مطالعه که بر روی 238 فرد متاهل 65 سال و بالاتر انجام شد، مشخص گردید که حفظ و تداوم فعالیت جنسی در دوره سالمندی یک شاخص مهم و قابل توجه در ارزیابی خوشبختی، رضایت عمومی و رضایت از ازدواج در این گروه از افراد است.
نظرات شما عزیزان: